Ik ben Lieve Desmedt en ik zet mij al jaren in als vrijwilliger bij diverse groepen op de parochie en al 25 jaar voor ons project in India. Bij soaps en sweets ben ik pas sedert mei van start gegaan, ben dus relatief nieuw.
Hoe ik daartoe gekomen ben ? Op het einde van een telefoongesprek vertelde Paul me over ‘ Brugbinnenste buiten’ met soaps and sweets Een mooi initiatief, vond ik. En ja, ik kwam mee naar de infovergadering. Alle vooroordelen opzij, en wat later kwam een tweede ‘ja’ Ik doe het!
Je ziet het, ik ben een ja-zegger, maar geen ja-knikker !
“Eerbied voor de andere en het andere, in een liefde die niemand uitsluit en altijd verder gaat, grensverleggend…. Dat is een doel dat ik me in mijn jonge jaren als kernlid en leidster van VKSJ, nu KSA, en als leerkracht voorop stelde. Dat stimuleert mij nog altijd.
‘ The essence of life is to communicate love’. Dat was de hint die deze week aan een teabuiltje hing.
En zorgzaam omgaan met mensen en dingen. Dat alles ligt toch in de lijn van het onvoorwaardelijke van het evangelie. ‘Wat je aan de minste van de mijne doet…’ Trouwens ‘ liefde laat zich niet in boeien slaan!’
Soaps en sweets was voor mij een uitnodiging om die boodschap te delen en uit te dragen. Proberen je eens in de schoenen te voelen van de cliënt en zijn familie. Empathie hebben.
En dat pakje? Het doet wonderen.
Voor de cliënt en de familie is het een lichtpuntje, een verademing, een troost, een klein opstapje, wat warmte, een momentje bevrijding.
Als vrijwilliger doe je het zomaar, zonder iets terug te krijgen. Of toch?
Zoals een paar keer bij het uitdelen van de pakketjes een gedetineerde me terug riep: ‘Mevrouw, jullie zijn echt bedankt dat jullie dat voor ons willen doen..’
Of een bezoeker: ‘Dank je wel, mevrouw, dat je als vrijwilliger dat wil doen.’
Of de vriendelijke blik van de cliënt bij het ondertekenen van de bestelbon.
Dat alles is zo indringend. Een stimulans.
En werken in een groep als deze is ook niet onaardig. Dank je wel, collega’s vrijwilliger.
Eerlijk gezegd, voor mij is het een verrijking, een meerwaarde in mijn leven.
Dat alles wil ik nog eens in de verf zetten met een stukje poëzie. Laten we samen een momentje wandelen in bijzondere woorden. ‘In jouw schoenen’
In jouw schoenen
Empathie
Is
in jouw schoen mee lopen
ook al is de primaire glans verdwenen
is weinig achterom kijken
de schaduwen van de afgelegde weg vergeten
het licht blijven zoeken
in altijd vooruit
altijd
empathie is
de voor jou geschikte weg volgen
pleisters bij de hand houden voor de gekneusde voet
het kiezelsteentje weten te vinden
de klemmende hiel uit het rooster bevrijden
het is wijzen naar de losse veter,
vallen is geen optie
het kwetsbare van de hobbelige weg aanvoelen
mijn ziel die één wordt met jouw getrapte ziel
empathie is
het begrip van de verloren schoen, de verloren weg
het ritme vertragen als je de adem hoort
als de pas je te zwaar wordt
is een rustpunt zoeken op een tijdeiland, jou nabij
tot het nieuwe opstapje en de pas
op Jouw maat gevonden is
om alleen weer verder te stappen
verder
alleen
in jouw schoen.
LIEVE DESMEDT