Vrijwilligers brengen geregeld een SOCIAAL BEZOEK in de gevangenis aan een persoon in detentie. Dit duurt een half- tot anderhalf uur.

Om de 14 dagen leef ik toe naar een ontmoetingsmoment. Het zal om en bij een anderhalf uur duren, zittend in een bezoeklokaaltje van 9 m² tegenover een mens in detentie.
Het is telkens een specifieke beleving. Een mens, van zijn vrijheid beroofd, is anders dan de dagelijkse burger. Hij heeft zich moeten aanpassen, is een deel van zijn eigenheid kwijt en is zoekende naar een nieuw evenwicht om te overleven. Hij getuigt, hij klaagt, hij herinnert zich, hij is weemoedig, hij is opstandig, hij verlangt, hij verwerpt, hij is hulpeloos, vervreemd, ontmoedigd, hij kijkt ver uit, voelt zich verlaten.
In dit anderhalf uur gaat veel aan jou voorbij. Jouw geduldig en aandachtig luisteren houdt het gesprek vlot. Het is een opgave, om het beste van jezelf naar boven te halen, om te begrijpen, mee te leven en ontvankelijk te blijven. Er is nood aan erkenning, motivatie en bemoediging. Je betracht een positieve inbreng, als een ‘boost’ die voedt en sterkt wat zwak is. Het is zoeken, afwegen, uitproberen. Je beseft dat denken vanuit de rede ‘té kort schiet’ en het sprekende hart de kilheid beter ontdooit.
Sociaal bezoeker zijn is uitdagend, boeiend en verwacht. Het is het beleven waard.

Vrijwilliger Louis Desmedt